روزی علی بن میثم بر وزیر مأمون وارد شد،دید که یک نفر منکر خدا در بالای مجلس نشسته و وزیر مأمون هم به او احترام زیادی می گذارد.اعیان و اشراف و دانشمندان در مقامی پایین تر از او نشسته اند و او در مورد حقانیت دین و مسلک خود با کمال گستاخی سخن می گوید.علی بن میثم بر آشفت و مناظره خود را چنین شروع کرد:
علی بن میثم:ای وزیر امروز در بیرون از خانه تو چیز بسیار عجیبی دیدم؟!
وزیر : چه دیدی؟
علی بن میثم :دیدم یک کشتی بدون ناخدا و ریسمان به این سو و آن سو حرکت میکند.هماندم منکر خدا که در آنجا نشسته بود به وزیر گفت:این آقا(علی بن میثم) دیوانه است،به دلیل اینکه سخن تعجب آور و نادرست می گوید.
علی بن میثم:نه درست میگویم،چرا دیوانه ام؟
منکر خدا:کشتی چوبی که عقل و جان ندارد،چگونه بدون ناخدا و راهنما ،از این سو به آن سو حرکت میکند؟
علی بن میثم:آیا سخن من عجیب است یا سخن تو که می گوئی این دریای بی کران بدون آفریدگار و بدون راهنمائی که دارای عقل و جان باشد ، در تلاطم است؟
این گیاهان مختلفی که از زمین می رویند و این بارانی که از
آسمان فرود می آید ، به خیال تو خالق مدیری ندارد، در عین حال تعجب می کنی که یک کشتی ساده بدون ناخدا حرکت نماید.
هماندم منکر خدا از پاسخ دادن عاجز شد و فهمید که مطرح کردن مثال کشتی برای محکوم کردن ادعای او است.
منبع : کتاب صد و یک مناظره جالب و خواندنی
نوشته : محمد محمدی اشتهاردی
نظرات شما عزیزان:
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
